Chiro Wezel Jongens

Sinds 1942-1943

  • Facebook

Gewesthonkbal door de ogen van onze Roddelpers

Posted by Webmaster april - 27 - 2017 0 Comment

Alsof de El Clásico van de zaterdag voordien nog niet sportief genoeg was, stond op paasmaandag het jaarlijkse honkbaltoernooi weer op de programma. Met stijve spieren en verkrampte ledematen verzamelde de leiding zich op een onchristelijk vroeg uur om gezamenlijk aan de toch richting Donk te beginnen. Na de spijtige nederlaag in de finale van vorig jaar, wat we de scheidsrechter nog lang niet vergeven hebben, trokken we hoopvol richting toernooi. Een poule met Sluis, Witgoor, Gidsen Achterbos en Scouts Ginderbuiten leek een toch heel haalbare kaart.

Na een uur opwarmen was het eindelijk de beurt aan Chirojongens Wezel. Chiro Witgoor zou de eerste tegenstander van de dag zijn. Meteen werd duidelijk waarom de openingsmatch bekend staat als veruit de slechtste match van het toernooi, want de slagkracht was nog niet optimaal. Desondanks was Witgoor geen partij voor ons en werd er afgefloten bij en 13-0 stand in het voordeel van Wezel. In de volgende match kregen we de Scouts van Ginderbuiten tegenover ons, op papier de moeilijkste tegenstander van de groepsfase. Al snel bleek dat Wezel over het beste vangteam beschikte, want de ene na de andere scout werd richting douche gestuurd na vangballen. De eindstand 18-1 sprak dan ook boekdelen. Twee overwinningen op twee en in ons hoofd zaten we al in de kwartfinale. Ondertussen kwam Joris Brabers de gelederen versterken, hij zou later een enorme aanwinst voor het vangteam blijken. Zijn broer Wouter verscheen jammer genoeg in jeansbroek aan de zijlijn. In het slagteam kwam Jan Vanduffel als extra pion in het spel. In de derde wedstrijd gaven we de gidsen van Achterbos partij. Ondanks hevig protest van hun mannelijke dorpsgenoten wist aanvoerder Moury van geen wijken te weten en konden we gemakkelijk uitlopen tot 27-0. Hierna gaven we de dames nog 3 punten cadeau, zodat we met 27-3 konden afsluiten. De laatste groepswedstrijd tegen de dames uit Mol-Sluis werd beschouwd als oefenmatch. Uitspraken zoals “Vanaf 15-0 is het al wandelend” of “Als ge homerun loopt doet ge uw broek uit” werden dan ook niet geschuwd. Desondanks bleven we gewoon hoffelijk tegen de dames en gaven we hen een pak voor de broek (of eerder voor de rok). De organisatie zal nogal ogen getrokken hebben bij de eindscore: 38-2.

Hierna werd met spanning uitgekeken naar de loting voor de kwartfinale. In poule 4 waren de Scouts van Mol-Centrum verrassend sterker dan Millegem en Gompel. Zo kwamen we uit tegen onze goede buren uit Gompel. Tijdens de match was echter niets te merken van deze vriendschap, beide ploegen schuwden het ‘brotzakken’ niet, de ene ploeg al wat overtuigender dan de andere. Aanvoerder Stalin werd het dan ook knap lastig gemaakt door ene Candy uit Gompel. Aangemoedigd door knallend spul langs de zijlijn en cheerleadersliederen van onze eigenste dameschiro scoorden we het ene na het andere punt. Jonge snaak Hannes De Bie werd verrassend in het slagteam gedropt met een promillegehalte waar zelfs ‘Schevi Comas’ jaloers op zou zijn. In het vangteam wisten vooral de gebroeders Brabers zich in de belangstelling te werken. Pieter wist zomaar even elke beurt minstens één vangbal te doen. Zo hielden we de spanning uit de match en konden we met een 17-10 overwinning tegen een sterke titelkandidaat richting halve finale.

In de halve finale werden we opgewacht door de Scouts van Mol-Centrum. Zij hadden reeds maanden toegeleefd naar dit toernooi en dat was er ook meteen aan te zien. De scouts wisten net lang genoeg aan slag te blijven om traag maar gestaag hun puntenaantal op te drijven, wat tot enige ergernis leidde bij de Wezelse aanhang. Zeker wanneer de scheidsrechter een bal die overduidelijk werd buitengeslagen goedkeurde verloren de Wezelse supporters hun geduld. Er werd verhaal gehaald bij de wedstrijdleiding, waarbij even zelfs gevreesd werd voor opstootjes. De scouts lieten het niet aan hun hart komen en bleven doorgaan met hun laf – en bij momenten zelfs vals – spel. Bij de (vrouwelijke) supporters was vooral de vechtlust van Lowie Swinnen hét gespreksonderwerp. De leiding kreeg nog één de kans om op gelijke hoogte komen, maar door drie missers van onder andere Lorenzo ‘the Hulk’ Stevens was het kalf helaas al verdronken. Enorme vreugde bij de scouts (hun doelstelling was de groepsfase overleven) en enorme frustraties bij de leiding. Het werd uiteindelijk 6-13.

In de andere halve finale wisten de Scouts en Gidsen van Ezaart titelverdediger Scouts Achterbos uit te schakelen. Zo werd de finale afgewerkt door Scouts & Gidsen Ezaart en Scouts Mol-Centrum. Deze affiche werd door de andere ploegen al snel afgestempeld als oefenmatch en de enige interesse voor de wedstijd verdween als sneeuw voor de zon. De Chiro’s van Wezel, Gompel en Rauw besloten zich te verenigen tegen de Scouts om deze belachelijke finale te boycotten. Al snel bleken de woorden van Chiro Rauw groter dan de daden en enkel Gompel en Wezel zouden de finale vocaal inzetten. Over de wedstrijd kan ik u helaas weinig vertellen, aangezien de sfeer naast het veld de wedstrijd deed verbleken. Klassiekers zoals “Ellie moe is elle va”, “If you hate the f*cking Scouts then clap your hands” en “www.chirowezel.be” warden aangevuld met nieuwe hits als “Alle scouts zijn homoseksuelen” en “Pakt de schup en slaat em dood”. Het hele Wezelse  repertoire werd erdoor gejaagd, tot grote frustratie bij de aanwezige Scouts. Er werd evenwel geen vocaal weerwerk geboden. Voor de volledigheid en in het geval iemand er nog in geïnteresseerd zou zijn, dient enkel nog gezegd te worden dat Ezaart wist te winnen met 12-11. Zo mocht Ezaart voor het eerst de trofee in de lucht steken, maar zoals steeds was er eigenlijk maar één noemenswaardige winnaar: CHIRO WEZEL!!!

 

Met de allerliefste groeten,

De roddelpers